ઈશ્વરે તો આ જીવ આપ્યો,
માઁએ આપ્યો દેહ,
પણ હે ગુરુવર તું કાળ વિમુખી,
તું ગુરુ જ નહીં સદૈવ

સપના જોતાં શીખવ્યું અને
મને એક “વિચાર” બનાવ્યો,
પંખી તો હું હતો જન્મથી,
તેં પાંખ લગાવી ઉડાવ્યો.

અકળ વિશ્વમાં સફળ બનાવી
મને બળના શીખવ્યા પાઠ,
કળ બુદ્ધિની વાચા આપી,
અમર કર્યો સંગાથ..

શ્વાસે શ્વાસે વિશ્વાસના ઘૂંટડા,
એનાં એક સ્પર્શમાં સિદ્ધિ,
કોટી કોટી વંદન તુજને,
તારી હાજરી જ બને મારી પ્રસિદ્ધિ.

• મૌલિક “વિચાર”