અત્યારના જમાના માં parents પોતાના દીકરા દીકરી ના એટલા તે બધા વખાણ કરી ને છાપરે ચઢાવે પણ 60 વટાવી ચુકેલા માતા પિતા એમના દીકરા દીકરી ઓ ને માળીયે ચઢાવતા..
પૈસા કમાવવા એ આવડત છે. પણ પૈસા વાપરવા એ કળા છે. એ કળા ઘર ની સ્ત્રી ઓ ને હાથવગી હોય છે.એ પરિસ્થિતિ નો અનુભવ ત્યારે થયો જયારે મારી પ્રિય mummy એ મને હમણાંજ દિવાળી ની સફાઈ કામ માં માળીયે ચઢાવ્યો. સવારે આવી ને મને કહ્યું કે રસોડાં ના માળીયે થોડીક સાફ સફાઈ કરવામાં મદદ કર. થોડીક એ એના પ્રમાણે હતી પણ કેટલી હતી એ તો મારી કમર જ જાણે છે અત્યારે..

સાફસફાઈ કરવા માળીયે તો ચઢયો પણ ત્યાં મારી mummy ની વણ નોતરેલી બે-બે બહેનપણી ઓ મળી. જેને આજ કાલ ની છોકરી ઓ લાડ પ્યાર થી ગરોળી કહી ને બોલાવે છે.
મારી સગલી ઓ mummy ના તોફાની કાનુડા ને જોઈ ને નાસભાગ કરવા લાગી. એનો રંગ પણ જાણે પાન માં બદામ બીડાઈ ને આપી હોય.
જે બાજઠ ઉપર મોટા ભાઈ ને બેસાડી પીઠી ચોળી હતી. ઔષધી રૂપી હળદર જેને લગ્ન પ્રસંગ માં માં પીઠી કહીએ છીએ.
એ જ બાજઠ ઊંધી જાળા બાઝેલી હાલત માં પડી હતી..
આખા ઘર ને જાત જાત ના રંગરોગાન અને fancy LED light થી તો શણગાર્યું પણ માળિયા ને તો એજ જુના ધોતિયા ના રંગ જેવો ચૂનો જ લગાડ્યો..એમાય દીવાદાંડી પર વર્ષો સુધી ચાલતા દીવા જેવો બે ચાર ચુના ના છાંટા ઉડેલો 100watt નો ગોળો જોઈ ને પણ બીચારા પર દયા આવી કે કેટલો વઘાર ઉડ્યો છે આ ગોળા પર.

માળીયે ચઢી ને અદ્ભુત આનંદ તો જૂની પુરાની દેવાળું ફૂકી ગયેલી દુકાનો ની પ્લાસ્ટીક ની થેલીઓ જોઈ ને થયો, એમાં મારી માં જે વસ્તુ ઓ સંગ્રહ કરવા માં ઉસ્તાદ છે એણે ચળકતી પણ ચાંદી નહિ જેવી થોડી થાળી વાડકી ઓ નું આણું ભર્યું હતું. એની બહેનપણી ઓ માટે..અને વધુ મજા તો ત્યાં આવી જ્યાં એ જ થેલી ઓ ઊપર અમદાવાદ ના 6 આંકડા ના ટેલીફોન નંબર ઉપર નજર પડી. જૂની બહેનપણી ઓ ને મિસ કોલ કરી ને સતાવવા ના દિવસો યાદ આવી ગયા.

જીવન માં ઘણું બધું બદલાયું. રહેણીકરણી, સંબંધો, મીઠાઈ ઓના વેશ, ફટાકડા ના રંગો, અવાજો, ઘણી બધી રીતભાતો બદલાઈ પણ દિવાળી માં માળીયું સાફ કરવાની પ્રથા હજી અકબંધ છે.

સૌ વાચક મિત્રો ને HAPPY VACATION.

મૌલિક રામી
 “વિચાર”