બીજા બધા કરતા વધારે તમારી દરકાર કરીએ છીએ,
પ્રેમ માં ને પ્રેમ માં નાની મોટી તકરાર કરીએ છીએ

ઉડતો કરીઓ તમારી નટખટ અલબેલી હરકતો એ મને,
તારા પર રુઠવા નો અમે અધિકાર કરીએ છીએ

ગુંથાયેલા કેશ ની લટો અને નૈનો માં કામણ,
દૂર બેસી રહી ને જ તમારું રસપાન કરીએ છીએ.

શાને દૂર બેસો છો આટલા? કાન માં કહું કે રાગ માં કહું?
મૌન ઇશારાથી જ તમારો સ્વીકાર કરીએ છીએ.

શબ્દો નું ભવિષ્ય આપ્યુ આ કલમે મારા હાથ માં,
આ રંગરસીયા વિચાર ની તમને દરખાસ્ત કરીએ છીએ.

મૌલિક રામી
“વિચાર”

ઉજ્જડ વેરાન લાગ્યા ગલી ઓ ના ચમકારા,
સૂનું રે થયું ફળીયું તમારા વિના.

ધરતી હલી ધરી પર થી, આકાશ ની પેલે પાર પણ સૂનકાર,
અમે એને પણ નીભાવ્યું કોઈ ફરીયાદ વિના.

શમણાં માં આવ્યા તમે, નૃત્ય કરી ડોલાવ્યા મને,
પણ ધીમાં પગલે આમ તે ક્યાં ચાલ્યા ગયા કોઈ ઝણકાર વિના?

સૂનમુન થયા વિચારો, અને નાડી ઓ ના સણકારા,
હૃદય પણ દોડતું રહ્યુ એકેય ધબકાર વિના.

ઘડી નું વર્તુળ હોય કે આંખ નો ખૂણો,
બંને ને તમે ભીંજવ્યા પલકાર વિના.

સંબંધો બન્યાં વિરાટ પર્વતો, કોરી લાગણી ઓ ના સુસવાટા,
હું હાર્યો તારા નામનું, કોઈ પડકાર વિના.

મૌલિક રામી
“વિચાર”

ગુંજન કરતો ભમરો આવ્યો, એણે  ફૂલ ને  કહ્યુ કાન માં
ચાલ ફૂલ તુ નૃત્ય કર,  અને ગાઈએ બંને તાન માં

કમર લચક માફક ડાળખી ઝુલાવી, ફૂલ ભમરા સાથે તાન મા ડોલી
ભમરા એ રાખી ફૂલ ની લાજ, ફૂલ કહે મને ચુમો રાજ

ભીંજાવું છે તારા વ્હાલ માં , તમે ગુંજ્યા કરો આમ તાન માં,
હોઠ ભીંજવી હું ઝુમી ઉઠુ, મને ડોલવા દો  બેધ્યાન માં

કોમળ પાંખડી અને સુવાળી રજ, પુષ્પ રાણી થઇ વસંત માં સજ્જ
તો અરજ કરું ઓ ભમરા રાજ, આજે પીવો મારા અંગે અંગ નો રસ.

મૌલિક રામી
“વિચાર”